ஆண்டவனும் நானும்

ஆண்டவன் அருளால்

தாண்டவம் ஆடுவதாக

மகிழ்ச்சி வாழ்விலென

மனமார வாழ்த்தினார்

மகிழ்ச்சியும் வாழ்வும்

தாண்டவமும் அருளும்

புரிந்த எனக்கு ஒன்று

புரியவில்லை யாரந்த

ஆண்டவன் அவனும்

நீண்டகாலம் முன்னே

ஆண்டவனா நாட்டை

ஆட்சியில் கடந்தகால

இறந்தகாலத்தில் வரும்

இவன் இன்றும் ஆளும்

இல்லை ஆளப்போகும்

இன்னொரு அவதாரமா

நேற்றைய ஆண்டவனின்

இன்றைய தேடலில் நாம்

சுயநலப் பேய்களாய் மாறி

பணப் பேய்களாய் திரிந்து

ஆள்பவர் காலில் விழுந்து

ஆசிகள் பெற்று சொல்வது

ஆண்டவன் அருளால் என

தாண்டும் பாம்புக் கயிறாய்

கடவுள் இல்லை

காலையில் பிள்ளையார்

கோயிலில் பூசை செய்து

மாலையில் ஆஞ்சநேயர்

கோயிலில் வடைமாலை

சார்த்தியும் குடும்பத்தில்

பார்க்கவே முடியவில்லை

நிம்மதி மகிழ்ச்சி சிரிப்பை

வெகுமதி நல்வளர்ச்சியை

வேண்டும் தெய்வங்களின்

சுயவிபரம் வரசித்தி படித்து

வட இந்திய சாய்பாபாவை

திடமாக நம்பினேன் ரொம்ப

காலம் பலன் தந்த பாபாவும்

ஆலகால கோவிட் வந்தபின்

சீலம் குறைந்து போனாரோ

மேல வீதி ராமரைப் பார்த்து

நாலு கேள்வி நறுக்கென்று

நானும் கேட்டிடலாம் என்று

எட்டி நடை போட்டேன் என்

எதிரில் வந்தார் கறுப்பில்

சட்டை போட்டு கண்சிவந்த

குட்டைத் தோழர் ஒருவரும்

கடவுள் இல்லை இல்லவே

இல்லை பகுத்தறி என்றார்

அறிவில் உண்டோ பகுத்த

மற்றும் பகுக்காததும் சுட்ட

பழம் சுடாத பழம் போலவும்

பழனியப்பன் ஔவையின்

உரையாடல் போல கடவுள்

இல்லை என்பதை கடவுள்

கோயிலில் மட்டும் இல்லை

சிலையினுள் ஒளிந்திடவும்

இல்லை என்றும் நம்பிக்கை

மூடம் ஆகும்போது மனிதன்

முடம் ஆகிறான் சொன்னது

கடவுள் மறுப்பின் பெரியார்

கடவுள் மறுப்பு மனிதத்தின்

திடமான ஏற்பு உனக்குமுன்

உள்ள மனிதனை நம்பாமல்

உள்ளத்தில் உள்ளதாக ஒரு

இறையை நம்புகின்றாயோ

திரையை செலுத்துவாயோ

திரை விலக்கி தரை பார்க்க

விரைவில் வரும் பகுத்தறிவு

என் பக்கம்

எத்தனையோ ஆண்டுகள்

புத்தகங்களைத் படித்தேன்

மதிப்பெண் மூலம் எனது

விதிப்பயன் மாற்றினேன்

வாழ்க்கையெனும் புத்தகம்

வாழ்ந்து பார் நீயும் என்றது

அதில் ஒரு பக்கம் முடிந்து

அடுத்த பக்கம் தொடங்குது

இறைவன் என் பக்கமா என

இன்னொரு பக்கம் தேடும்

இனிய பொழுதிலே வந்த

இந்த சிந்தனையும் தந்தது

படிப்பினை புத்தகம் மட்டும்

படித்தால் போதாது மனிதம்

படித்து உணர்தல் வேண்டும்

படிப்படியாய் பணி செய்திட

மனிதர் என் பக்கம் இருக்க

இனி நான் அவரை மட்டுமே

புனித நூலாய் படித்திருக்க

கனிந்தது காலம் இப்போது

காதில் விழும் கதைகள்

காதில் விழும் கதைகள்

தமாம் பாலா

பிரபஞ்சம் உங்களிடம் பேசி இருக்கிறதா? கதை சொல்லி இருக்கிறதா? என்னிடம் சொல்கிறது.

நான் எதிர்கொள்ளும் மனிதர்கள் ஏன் பூனை நாய் கூட தங்களது கதையை பகிர்ந்து கொள்ள தயாராக உள்ளனர். நாம் தான் 'சாரி நான் ரொம்ப பிசி' என்று அவர்களை வெட்டி விடுகிறோம்.

மலேசியா தமிழ் நண்பர் ஒருவர் எனக்கு சைகானில் பழக்கம், அவர் சொன்ன ஒரு கதை இது.

மலேசியாவுக்கு ஒரு செட்டியார் தமிழ்நாட்டில் இருந்து கோபித்துக் கொண்டு வந்து விட்டாராம், மனைவியை பிரிந்து. 35 வருடம் இந்தியாவுக்கே போகவில்லையாம். மலேசியாவில் உழைத்து வணிகம் செய்து வீடுவாசல் என்று நல்ல வசதியாம். நம்ம மலேசியா தம்பி செட்டியாருக்கு வயிற்றில் பிறக்காத செல்லப்பிள்ளை. நல்ல அன்னியோனியம் அவர்கள் இடையே. 

இது ரொம்பவும் பழைய கதை, பின்னாளில் செட்டியாருக்கு இனிப்பு நோய் காரணமாக ஒரு காலை வெட்டியதும், பின்னர் தமிழ்நாட்டில் இருந்து அவர் மனைவி வந்து அவருடன் மலேசியாவில் சேர்ந்து கொண்டதும் நடந்த கதை. செட்டியார் இப்போது இல்லை, அவர் காலமாகி பல வருடங்கள் ஆகி விட்டது.

இப்படியெல்லாம் நடக்குமா என்று கேட்பார்கள். வாழ்க்கையில் நடக்கும் கதைகள் சினிமா போலவே சுவாரஸ்யமானவை என்பது என் எண்ணம், அனுமானம். உங்கள் கதை எப்படியோ அது எனக்குத் தெரியாது.

கதை தொடரும்

தமாம் பாலா 23.09.2021 வியட்நாம்

டனா தெரு

டனா தெரு

தமாம் பாலா

1978ம் ஆண்டு; அப்போது நான் ஏழாவதோ எட்டாவதோ படித்ததாக நினைவு. தஞ்சாவூரில் ராணி வாய்க்கால் சந்தில் எங்கள் வாசம். சியாமளா தேவி கோயிலை ஒட்டி கார் போக இயலாத சிமண்டு போட்ட சைக்கிள் ஸ்கூட்டர் மட்டும் போகக் கூடிய ஒற்றையடிப் பாதை அதுவும் ஒருவழிப் பாதையாக ஒன்று இருந்தது.

அந்த சந்தின் பெயர் சேவு அமிர்தலிங்கம் பிள்ளை தெரு. இப்போது இன்னும் இருந்தால் அதில் பிள்ளையை வெட்டி இருப்பார்கள். தெரு டனா வடிவில் இருக்கும். ஆரம்பத்தில் பள்ளி கரஸ்பாண்டண்ட் ராமதாஸ் அய்யாவின் உயர்ந்த திண்ணை வீடு. கொஞ்சம் தாண்டி டனா வின் முனையில் பாபு வீடு. அவனும் என் வகுப்புதான், சியமளா அக்கா, கீர்த்தி தம்பி, (வி)சாலாட்சி குட்டி தங்கை. எல்லோருமே ஒல்லி அவர்கள் அம்மா போல. அவர்கள் அப்பா எல்.ஐ.சியில் எங்கள் அப்பாவுக்கும் மேலான அதிகாரி.

அவர்கள் வீட்டுக்கு எதிரே என் தோழன் சுந்தர மோகன் வீடு. அவன் என்னை விட ஒரு வயது பெரியவன், நல்லவன் சிரித்த முகம். அவன் தம்பி பாண்டு. அவன் அப்பா கண்ணாடி போட்டு வழுக்கை தலையோடு இருப்பார். அவர்கள் வீட்டின் பின் தோட்டம் தென்னை மரத்துடன் எங்கள் வீடு வரை நீண்டு இருக்கும்.

டனாவின் முனை தாண்டி வரும் போது இரு வழி காலனி இருக்கும். உள்ளே இரண்டு மூன்று குடித்தனங்கள். ரயில்வே பிரேமா அக்காவும் அம்மாவும் ஒரு போர்ஷன். சிகரெட்டு சண்முகம் மாமா அவர் மனைவி, மகள் சாந்தி பானு சின்னக்குட்டி கவிதா. இன்னொரு போர்ஷனில் திருநெல்வேலி தெலுங்கு சமையல் தொழில் பெருங்குடும்பம். விச்சு, அக்காக்கள் ராஜி, அங்கச்சி, இன்னும் ஒர் அண்ணன், மனவளர்ச்சி குன்றிய அழகிய தம்பி கண்ணா.

எங்கள் வீடு ஒரு தனி வீடு, சிறு திண்ணை, ஒரே அறை அதில் தடுத்து சமையல், குளியலறை சுந்தர மோகன் வீட்டு காம்பவுண்டு ஒட்டி இருந்தது. 

எங்களைத் தாண்டி இருபதுக்கு முப்பது திறந்தவெளி அடுத்து வீட்டு ஓனர் ராசாத்தி அம்மாள் தங்கவேல் மூப்பனார் வீடு. வெளியில் உள்ள முருங்கமரம், அதில் உள்ள எல்லா முருங்கை காய்களிலும் அம்பு தைத்து இருக்கும், விளக்குமாறு அம்பு எல்லாம் என் கை வண்ணம்.

எங்கள் வீட்டுக்கு முன் ஒரு ஒதிய மரம் அது நான் உங்களுக்கு சொல்ல விட்டுப் போய் விட்டது. ஒரு நாள் அங்கு நான் பார்த்த காட்சி தான் இந்த கதை.

எங்கிருந்தோ ஒரு அணில் வந்தது. நேராக ஓடி ஒதிய மரம் ஏறி பக்கத்து காம்பவுண்டு சுவர் அளவில் மரத்தில் நின்று, சுவற்றில் தாவியது. ஒரு முறை அல்ல பலமுறை. கூர்ந்து பார்த்த போது அணில் தனியாக இல்லை, கூட அதன் குட்டி அணிலும் இருந்தது. அதற்கு பயிற்சி வகுப்பு தான் அன்று நடந்தது. மரத்தின் மீது ஏறும் வரை அணில் குஞ்சு கற்று விட்டது.

அங்கிருந்து சுவருக்கு தாவுவது தான் அணில்குஞ்சின் பயம் போலும். பல முறை பொறுமையாய் முயன்ற தாய் அணில் இறுதியில் வென்றது குட்டி அணில் சுவருக்குத் தாவிய அந்த வெற்றி நிகழ்வுக்கு பதக்கம் தரவோ அல்லது அதை நேரடி ஒளிபரப்பு செய்யவோ அப்போது தனியார் தொலைக்காட்சி எதுவும் இல்லை.

அமெரிக்காவில் எனது கல்லூரி நண்பர்கள் வீட்டுத் தோட்டத்துக்கு அணில்கள் வந்து தினம் விருந்து சாப்பிடுவதாக அறிந்து கொண்ட இந்த நாளில், என் (மனப்)பையிலிருந்து பூனைக்குட்டி, மன்னிக்கவும் குட்டி அணில் வெளியில் வந்து விட்டது அதுவும் நாற்பது ஆண்டுகள் கழித்து!

தன் ஜியா வூ

தன் ஜியா வூ

தமாம் பாலா 20.10.2021

2010ம் ஆண்டு அது. பதினைந்தாண்டு ஸமில் ஸ்டீல் சௌதியில் பணிபுரிந்தபின் நான் ஸமில் வியட்நாமில் இணைந்தது அப்போது தான். 

ஸமில் தொழிற்கூடம் 1994ல் வியட்நாம் ஹனோய் நகரில் வந்தது, அவர்கள் இந்திய புனேயில் கால் பதித்த பல வருடங்களுக்கு முன்பே. நான் நோய்பாய் ஸமில் தொழிற்சாலையில் பொறியியல் திட்ட மேலாளராக பதவி உயர்வு பெற்று வந்தேன்.

எங்கள் அலுவலகத்தில் இருந்த ஒரு வரைபடம் பற்றியே இந்த கட்டுரை. அது ஒரு உலக வரைபடம். அதில் வியட்நாமும், மற்ற தென்கிழக்காசிய நாடுகளும் ஏன் இந்தியா கூட இடம் பெற்று இருந்தன.

வரைபடத்தில் எல்லா ஊர்களையும் வியட்நாமிய மொழியில் குறிப்பிட்டு இருந்தனர். இருநூறு ஆண்டு முன்பு வியட்நாம் மொழி எழுத சீன எழுத்துகள் பயனில் இருந்தனவாம். பிரஞ்சு காரர் வந்த பின், எழுத்து மொழி ஆங்கில எழுத்துகள், ஆனால் சற்று மாறுதலுடன், ஒலிக்குறிப்பான்களாக (phonetics) கமா, நெற்றித்திலகம், நெற்றி பிறை சந்திரன் போன்ற சிறுகுறிகள் இணைந்ததே வியட்நாம் எழுத்துகள்!

தமிழில் டகரமும் பகரமும் ஆங்கில d,t,b,p போன்று கிடையாது. இது பல நேரங்களில் பலுக்கல் குழப்பம் தரக்கூடியது. அதுவும் இந்தி மொழியில் ka, kha என்று பல்வேறு உள்-உச்சரிப்பு அதிகப்படிகள். அது போல வியட்நாமிய மொழியில் அ என்பதே நாலு ரகம் அல்லது நாலு ராகம். நாம் பேசினால் பாவம் அவர்களுக்கு புரியாது. ஒரே சொல்லுக்கு நான்கு வெவ்வேறு பொருள், வெவ்வேறு பலுவலில். 

கா என்றால் - கோழி, மீன், ரயில் நிலையம் மற்றும் காஸ் சிலிண்டர். என்ன தலை சுற்றுகிறதா?? சொல் இறுதி அவருக்கு முக்கியம் இல்லை, அது இல்லாமலே சொல் புரியும்.

இப்போது வரை படத்துக்கு வருவோம். இந்தியாவில் ஒரு ஊருக்கு "தன் ஜியா வூ" என்று மூன்று பதங்களில் குறிப்பிட்டு இருந்தது. வியட்நாமியர் பெயர் கூட அது போல மூன்று பெயர்களால் ஆனது, பால-சுப்பிர-மணியன் போல.

அவர்கள் குறிப்பிட்ட ஊர் அது என் சொந்த ஊர் 2010ல் ஹனோய் நகரம் 1000 ஆண்டு கொண்டாடிய போது உடன் இணைந்து மகிழ்ந்த நமது தஞ்சாவூர்!

இந்த பெயர் பார்த்ததும் எனக்கு இப்போது தமிழில் வரும் கலைச்சொற்கள் பற்றி ஏனோ ஒரு சிந்தனை வந்தது. கலைச்சொல் மூலச்சொல்லுக்கு கிட்டத்தட்ட அருகாமையில் உச்சரிப்பு வருவது வழக்கில் நீண்ட காலமாக நடைமுறையில் உள்ள ஒரு நிகழ்வு, பாரம்பரியம்.

நாம் இங்க்லீஷ் அதை ஆங்கிலம் என்கிறோம். வியட்நாமியர் அதை அங் என்கின்றனர். நாம் இண்டியன் என்றால் அவர் நம்மை அண்டோ என்கின்றனர்.

அது போல நாம் ஒரு கலைச்சொல் செய்தால், என் கற்பனையில் வாட்ஸ் அப், வாசப்பூ ஆகலாம், யூடியூப் யூதுடிப்பு ஆகலாம். தமிழறிஞர் மன்னிக்க, இப்போது கூகுள் புண்ணியத்தால் பொறிஞர் மற்றும் மருத்துவரும் ஆவார் தமிழறிஞராய். நன்றி மீண்டும் பேசுவோம்.

Er.தமாம் பாலா (எ) பாலசுப்ரமணியன்

220821 வியட்நாம் அ.த.ம 1.0

அதுவும் நானும்

அதுவும் நானும்

தமாம் பாலா

இந்த மதத்தில் 

வந்து பிறந்தாய் ஆகமம்

அல்லது கிராமத்து தேவதை 

தருகிறோம் 

பெற்றுக்கொள் என்றார்

அந்த மதத்தில் 

அஞ்சு முறை வெள்ளி 

அல்லது 

ஞாயிறு காலை ஆங்கில

முறைப்படி என்றார்

உருவ அருவ

சிங்க வானர வராகம்

எல்லாம் ஒரு சுழற்சியில் 

கண்டு 

இன்று கறுப்பணிந்து 

கண்ணாடியில்

பார்த்து பகுத்தறிந்தேன்

அதை

 

சக்திப்புள்ளி

சக்திப்புள்ளி

தமாம் பாலா

தெருக்கூத்து வைத்தார்

பார்த்தோம்

நாடகம் போட்டார்

கை தட்டினோம்

சினிமா காட்டினார்

விசிலடித்தோம்

பற்றாக்குறைக்கு 

பால் வார்த்தோம்.

வானொலியில் பேசினார்

விடிய விடிய 

கேட்டோம்

தொலைக்காட்சி பார்த்து

தொலைந்து போனோம்

காட்சிக்காக

கண்ணீருக்கு

காசுகொடுத்தோம்.

கண்டதை அருந்தி

கண் அவிந்து போகாதேயென

அதையும் தரமாக தந்தார் 

பெற்று மகிழ்ந்தோம்

இணையத்தில்,

புலனத்தில்

யார் எழுதியதென்று

தெரியாமல்

முன்னேற்றி மூழ்கினோம்.

இன்று 

திடீரென வந்துனின்று

உன்னை வளர்த்து

உயர்த்திப் பிடித்த

அன்னை தந்தை பற்றி

பெருமை கொள்ள

சொந்தமாய் எழுது

சக்திப் புள்ளி செய் 

அதை

சபையில் பேசு என்றால்

எங்கே செல்வோம் நாம்

என்ன செய்வோம்?

கம்பலை

ஆற்றில் பாயும் நீர்

காற்றின் ஒலி அது

கரை உரசும் போது

அதில் அன்னங்கள்

உதறும் சிறகினை

பதறி படபட வென

அணை அணைத்த

மலை மடை திறக்க

வெள்ளம் பேரொலி

பாரில் ஒலித்திடும்

போரின் வில் ஒலி

நீரிடம் தோற்றிடும்

இடக்கை ஒலி

வலதுகையால் கொடு

வாங்கு அதுதான் சரி

வழக்கமாய் சொல்வது

உன் கை தொட்டாலது

உகந்தது கால் பட்டால்

உண்டாகும் பாவம் என

கையை உயர்த்தி உன்

காலைத் தாழ்த்தினார்

உடலின் மேல்புறத்தில்

இருப்பதாலே கைகள்

இருகால்களை விடவும்

பெருமை கொள்வதோ

கொடுக்கும் இடதுகை

கெடுக்கும் வலதுக்கு

தூய்மையான பாதம்

கறைபடிந்த கரத்துக்கு

அரைமடங்கு மேல் என

திரைவிலக்கிப் பார்க்க

வலதுகை இல்லாவிடில்

இடதே வலதாக ஆகிடும்

இருகை இல்லாதவனின்

கால்களே கையாய் மாறி

கடமையை ஆற்றுவதும்

காலத்தின் கட்டாயமாகும்

உடுக்கை ஒலிக்காவிடில்

இடக்கை ஒலியுடன் கூடி

இசைக் கச்சேரி நடக்கும்

வல்வில் ஓரி

வல்வில் ஓரி

தமாம் பாலா

மழை போர்த்திய மலையோன்

இழை போர்த்திய யானையை

கழலணிந்த கரங்களால் தரும்

போரில் வெல்ல முடியாத ஓரி

மாரி போல் வாரி வழங்குதல்

கோரிச் சென்றவர் மகிழ்ந்திட

வாசமிகு மலர் மாலைகளை

விலைமிகு ஆபரணங்களை

பாசமிகுந்து பரிசிலளித்திட

பெற்றவர் பசிபிணி மறந்தார்

மற்ற தம் ஆடல் பாடல் கலை

கற்றதும் துறந்த வன்பரணன்

மனைவி அமைவதெல்லாம்

கல்யாணம் முடிந்த பின்

கணவனும் மனைவியும்

ஆவார் ஒரு நாணயத்து

இரு பக்கமாய் மறைந்து

திருமணம் செய்தல் தகும்

நல்ல மனைவி மகிழ்ச்சி

தருவாள் கெட்ட மனைவி

கிடைத்தவன் ஒரு ஞானி

அற்புதமான இலக்குகளை

அடையத் தூண்டிடுவாள்

அடைந்திடவும் இயலாமல்

தடை போடுவாள் அவளே

நான் அவளிடம் ஓரிரண்டு

வார்த்தைகள் சொன்னேன்

பதிலுக்கு பலபல பத்திகள்

அதிகமாய் விடை தந்தாள்

மின்னஞ்சலையும் மிஞ்சும்

பணப் பரிவர்த்தனை ஒரு

திருமணத்தை விட வேறு

எந்த வழியிலும் முடியாது

ஒரு நல்ல மனைவி தனது

கணவனை என்றென்றும்

மனதார மன்னித்திடுவாள்

அவள் தவறு செய்தாலும்

காதலிக்கும் போது எதுவும்

ஆச்சரியம் கல்யாணம் ஆன

பின் ஒரே ஆச்சரியம் தான்

என்ன ஆச்சு எனக்கென்று

திருமணம் ஒரு அழகிய காடு

முரட்டு சிங்கத்தை அங்கே

மென்மையான மான் ஒன்று

வென்று கொன்றிடும் காண்

இன்றே செய்

நான் மறைந்த பின் வழியும்

உன் கண்ணீர் ஆனாலதை

என்னால் உணர இயலாது

இன்றே அழுதிடு என்னோடு

மலர் வளையம் அனுப்புவாய்

பலர் அறிய என்னைத் தவிர

சில பூக்களை கொடுத்தனுப்பு

நலமாய் நானிருக்கும் போதே

வாழ்த்தி என்னை பேசிடுவாய்

வாழ்ந்த என் செவிக்கெட்டாது

வாழ்த்திடு இன்றே இப்போது

தாழ்த்திடாமல் காலத்தையும்

என் தவறுகளை மன்னித்திடும்

உன் பெருந்தன்மை என்றாலும்

அதன் பயன் எனக்கும் எட்டாதே

இன்றே நீ மன்னிப்பாய் என்னை

உன்னுடன் நானில்லை என்று நீ

உணரும் வேளையில் அப்போது

தொடுவானம் தாண்டியிருப்பேன்

சடுதியில் வா சந்தித்திடு என்னை

என்னோடு இன்னும் சிலகாலம்

அன்னியோனியமாய் செலவிட்டு

இருக்கலாமோ என குறைபடாது

இன்றே இணைந்திடு என்னோடு

நான் போனபின் இறுதி மரியாதை

தான் செய்ய என் வீடு தேடி வரும்

உன் கால்கள் ஆண்டாண்டுகளாய்

அன்பு வார்த்தை சொல்ல மறந்த

உன் உதடுகள் இன்று பேசட்டும்

நன்றே செய் அதை இன்றே செய்

மென்மையுடன் செவிமடுத்து நம்

தன்மையுடன் நாம் நடந்திடுவோம்

உறவுக்கு நட்புக்கு முக்கியத்துவம்

இறந்தகாலத்தில் தருவதை விட

நிகழ்காலத்தில் தருவதே சிறப்பு

நிரந்தரமாக இழக்கும் முன்னரே

தனியாக நான் சொல் கூறலாம் 

இனிய துணையுடன் பேசலாம்

தனியாக இன்பம் துய்ப்பதற்கு

பனியாக உருகி கொண்டாடும்

துணை கிடைப்பதே ஆனந்தம் 

இணையாத போது புன்முறுவல்

இணைந்தாலோ பெருஞ்சிரிப்பு

அணை கடந்த அன்பு வெள்ளம்

நன்றி: இரவீந்தர நாத் தாகூர்

அடை

முட்டையை அடைகாத்து

முழுக்குஞ்சாக பெறுவது

பறவையின் குணமாகும்

பிறவியில் மனிதனாகும்

குழந்தையை தன்னுள்ளே

வழக்கமாய் பத்துமாதமும்

சுமப்பாள் தாய் அதன்பின்

சுமை கை மாறும் தந்தை

மனதில் சேரும் ஆயுளுக்கு

தினமும் உழைத்து மகவை

முன்னேற்றப் பாதையிலே

முடுக்கி விடும் பயணமும்

சுதந்திரக்காற்றை சுவாசி

முதலில் அதன்பின் நான்கு

சுவருக்குள்ளே அடைப்பார்

அவர் உன்னை பள்ளியில்

எல்லா திசைகளிலும் உன்

நில்லாமல் செல்லும் சுய

சிந்தனைகளை கடிவாளம்

தந்து கட்டிப் போடும் காலம்

நினைத்ததை அடைவதே

பனையளவு வெற்றியாகும்

அடைமழையில் நனைந்து

அதில் மனம் கரைகின்ற

சுகமாய் அடைபடாத இன்ப

சுதந்திரம் அடைவதே நமது

மதமாய் ஏற்றுக்கொள்வீர்

அதன் பெயர் எதுவாயினும்

நேரம்

இந்த நேரம் இந்த நிமிடம்

இந்த நொடி நல்ல நேரமா

இந்த கேள்வியின் விடை

நேரத்தில் நல்ல நேரமோ

கெட்ட நேரமோ இல்லை

மணித்துளிகள் பளிங்கு

நீர்த்துளிகள் போலவே

நிறமற்ற தூய்மையான

நித்திய சத்திய துளிகள்

காலத்துளியில் மனதில்

கணத்தில் உதிக்கின்ற

சிந்தனை செயலாகும்

செயலால் விளைந்திடும்

நன்மை தீமைகள் கூறும்

நேரம் நல்லதா கெட்டதா

நண்பருடன் சேர்ந்திருக்க

எல்லா நேரமும் நல்லதே

நண்பர் தின வாழ்த்துகள்

வரங்கள்

தண்ணீர் உணவின்றி

தவமாய் தவமிருந்தும்

வரம் தர வராத கடவுள்

வந்தார் எனது கனவில்

ஒரு வரம் தருகின்றேன்

பெறுவாய் இப்போதே

என்றதும் உயிர் வாழ

எனக்கு உடல்நலத்தை

வேண்டினேன் இரண்டு

வரங்களாய் தருகிறேன்

என்றார் இறைவன் நான்

எனது நட்பும் குடும்பமும்

பெற்றேன் மூன்று வரம்

ஏற்றுக் கொள் என்றார்

ஏட்டுக்கல்வி செல்வமும்

மேட்டுக்குடி பிறப்பையும்

கேட்டுப் பெற்றேன் நாலு

வரம் தருகிறேன் என்றார்

கிழக்கிலும் மேற்கிலும்

வடக்கிலும் தெற்கிலும்

வெற்றி மட்டுமே வேண்டி

சுற்றினேன் உலகெங்கும்

மற்றும் ஐந்து வரம் தரவே

சற்றும் தாமதிக்காமலே

நிலம் நீர் காற்று நெருப்பு

ஆகாயம் அனைத்துமே

எனது கைவசம் ஆகிடவே

ஆண்டவனை வேண்டிட

ஆறாய் வரத்தை கூட்டிய

பேரிறையிடம் அறுசுவை

உண்டியை இறைஞ்சிட

அதுவும் கிடைத்த போது

ஏழு வரம் இதுவே இறுதி

தொழுது கேளென்றான்

வாழுகின்ற காலம் வரை

ஏழு ஸ்வரங்கள் போதும்

இசையே இறையே நீயும்

ஆசை ஆசையாய் கானம்

பாடும் குயிலின் குரலில்

குழலில் வாழ்கிறாய் என

நான் கூறும் போது கனவு

தான் கலைந்தது பூபாளம்

பாடிட புதிதாய் பிறந்தேன்

என்னை நான் மறந்தேன்

போகட்டும் விடு

எட்டாக்கனிகளுக்கு ஏங்கி

கிட்டாதவை பற்றி எண்ணி

கொட்டாவி விட்டோம் நாம்

நமக்கு விதிக்கப்படாத பல

நல்லூர் கனவு தேசங்களை

நமது  பயணத்திட்டங்களில்

வைத்து நிறைவேற முடியாத

இத்துப்போன கானல் நீராம்

செத்துப்போன நினைவுகள்

சுமந்து எதிர்பார்ப்பு எதுவும்

கடந்து போன காலத்தினில்

நடந்து நிஜமாகவில்லையே

என்கின்ற மாயையில் சிக்கி

எமது ஆன்மாவை ஆவியை

என்றும் வலிக்க சிறையிட்ட

தவற்றை சரி செய்யும் வழி

காற்றாய் நிரம்பியே வழியும்

அவற்றை மன்னித்து விடல்

மக்கிப்போன எண்ணங்கள்

மனக்கதவு திறந்து வைக்க

தனது வழி பார்த்து அகலும்

இப்போது இருப்பது சுத்தமான

இதயக்கோவில் அதில் அழகிய

புதிய ஓவியங்கள் தீட்டிடுவோம்

போதும் என்ற மனமே பொன் 

செய்யும் மருந்தாய் யதார்த்தம்

உணர்ந்து அறிந்து மகிழ்வோம்

நன்றி: சூஸன் ஃப்ரைபோர்ட்

அன்னையின் தினம்

அன்னை யார் அவள்

மனிதப்பெண் தானா

அணில் கோழி ஆடு

மாடுகளிலும் அம்மா

கூடு விட்டுச் சென்று

பாடுபட்டு உணவை

தேடும் தந்தையார்

மீண்டு வரும் வரை

இல்லத்தில் மகவை

பாலூட்டி சீராட்டும்

தேவதை அன்னை

வலியை நோயை

வாய் மொழியால்

சேய் கூறும் முன்

தாய் மொழிக்கும்

முன்பே விழியால்

மொழி பேசுவாள்

அழுகைக்கும் கூட

அர்த்தம் அறிவாள்

அன்னை அவளும்

அன்னையை தேவி

அம்பிகை பராசக்தி

என வழிபடும் நமது

எழில்மிகு இந்தியா

கிரேக்க ரோமாபுரி

கிருத்தவம் தாண்டி

அமெரிக்க நாட்டின்

அன்னா ஜார்விஸ்

கடந்த நூற்றாண்டு

தொடக்கத்தில் தன்

தாய் மீது கொண்ட

தாளாத அன்பினால்

மே மாத இரண்டாம்

ஞாயிறு தினத்தை

அன்னையர் தினம்

என்று அறிவித்தார்

உன் வீட்டு அன்னை

தன்னை போற்றிடு

என்றே அன்னையர்

தினம் அல்ல அதன்

பெயர் அன்னையின்

தினம் என்று அவரும்

இனம் பிரித்த தினம்

இன்று இப்போது என்

அன்னைக்கு நானும்

நன்றி சொல்கிறேன்

நெஞ்சார நண்பரே

நீங்களும் செய்வீரே!

 

மருமகள் ஜாக்கிரதை

மருமகள் ஜாக்கிரதை

தமாம் பாலா

பெற்றோரைப் பிரிக்க 

நினைத்தால் அவளை

விவாகரத்து செய்திடு

என்று நீதிமன்றத்தில்

தீர்ப்பு வந்து விட்டதாய்

பெட்டிச் செய்தி ஒன்று

குட்டு வைத்து சொல்ல

குழுவுக்குள் குழப்பம்

பாதிக்கப்பட்ட பெண்

பாதிக்க படாத ஆண்

என்று யதார்த்தம் பேச

என்ன இதன் அடி ஆழம்

பார்ப்போம் பெற்றோரை

பிரித்தல் தவறென்றால்

பெண்ணை பெற்றோர்

பிரியாமல் அவள் எப்படி

உன் வீட்டுக்கு வருவாள்

வீட்டோடு மாப்பிள்ளை

உனக்கு அவமானமோ

வீட்டோடு பெண்ணும்

ஆகுமோ வெகுமானம்

இருபது வயது மரமான

பெண்ணை புதுவீட்டில்

மகளாய் நடத்திட அவள்

மாமியார் மாமனாரை

மதித்திடுவாள் மகள்

அவள் கணவனையும்

மகன் மனைவியையும்

அடக்கி ஆள வேண்டும்

என்று ஆசைப்படுகின்ற

பெற்றோர் பற்றி ஏனோ

நீதிமன்றங்கள் மௌன

ராகம் பாடுகின்ற நிலை

மகளை மருமகளை ஒரே

கண்ணாடியில் பார்த்தால்

மண்ணடியில் போகின்ற

காலம் வரை மகிழ்ச்சியே

சிலரது செல்லரித்த மனம்

பொதுவாக பெண்குலம்

சுமக்கும் சிலுவை ஆனது