கதை

கதை
தமாம் பாலா

ஒரு ஊரில் ஒரு பாட்டியும்
கருகாமல் சுட்ட வடையை
கருங்காக்கை கொத்தியே
பெருமரத்தின் உச்சியிலே

பறந்து போய் உட்கார்ந்தது
ஆற அமர தின்னலாமென
மரத்தின் கீழே நின்றிருந்த
அரக்கு நிறக் குள்ளநரியும்

இதுதான் நல்ல சமயமென
புது நட்புடன் வந்து காகமே
மதுரம் உன் குரலில் கானம்
அதுவே எனக்கும் வேணும்

என்றிடவும் ஏமாளிக்காகம்
தன் வாயைத் திறந்திடவே
பொன்னிற வடை போனது
சொன்ன நரியின் வசமாய்

திருடும் காகமும் ஏமாற்றும்
குறுநரியும் எந்த வகையில்
தரும் நீதி போதனையென
வருங்காலத்தின் சந்தேகம்

உழைத்துப் பிழைப்பவரை
உரசிப் பிழைப்பது ஒட்டாது
உடம்பில் எத்திப் பெற்றதும்
உடன் எளிதில் மறையுமாம்

ஓட்டம்

ஓட்டம்
தமாம் பாலா

இட்ட அடி நிலத்தைத் தொட
எடுத்த அடியும் முன்னோட
நில்லாத ஓட்டம் நானோட

எதற்காக ஓடுகிறாய் எனும்
எளிய வினாவுக்கு பதிலாய்
எனக்கு முன்னும் பின்னும்

ஓடுபவரைக் கேளென்றேன்
ஓடி ஓடி உழைக்காதவரையே
ஓரம் கட்ட நினைக்கும் இந்த

அரங்கத்தில் ஓட்டம் உயிரின்
அடையாளம் நடப்பதென்பது
அவமானம் ஓரிடத்தில் கால்

நின்று விட்டால் அது ஆகும்
பெருங்குற்றம் எங்களூரின்
நாய்கூட தினம் நாலுமுறை

சந்தைவரை ஓடித் திரும்பும்
அதையே சாதனையென்று
கதைபேசும் தொழிலுலகும்

தலைமுதல் பாதம் வரையில்
தங்கு தடையில்லாமல் ஓடும்
செங்குருதியின் உயிரோட்டம்

தருகின்ற தொடர் ஓட்டத்தில்
தம் இறக்கைகளை விரித்துப்
பறக்கும் அதிசயப் பிறவிகள்

நாம் மேகத்தில் தலைவைத்து
நாற்காலி விமானங்கள் ஓட்டி
நாளும் கணினியில் செய்யும்

வெறும் கண்ணோட்டம் அதில்
பெறும் மகிழ்ச்சிக்குத் தேவை
பெருமுயற்சியாம் தேரோட்டம்

ஆசிரியப்பா

ஆசிரியப்பா
தமாம் பாலா

தரையில் தொடங்கி
தளத்தில் முடியும்படி
தன் முதுகில் சுமந்து
தரம் உயர்த்தும் ஏணி

மாதா பிதா குருவென
ஆதாம் ஏவாள் பெற்ற
மேதாவிப் பிள்ளையை
சூதானமாய் செதுக்கி

பட்டை தீட்டி வைரமாய்
பளபளவென மின்னச்
வைக்கும் சேவையால்
ஆசிரியர் ஆனாரப்பா

பத்து மாதம் சுமப்பாள்
தாய் பத்து முழு வருடம்
பள்ளியில் சுமந்தோர்
அள்ளி தந்த அறிவுக்கு

சொல்லிக் கொள்வோம்
சல்லியளவு நன்றியை
நேச நினைவில் நின்று
ஆசிரியர் தினம் இன்று