கொடுப்பினை
தமாம் பாலா
நல்வினையால் எப்போதும்
நன்மையே விளையும் எனும்
நம்பிக்கை உண்டு ஒருபுறம்
ஊழ்வினையால் வாழ்க்கை
பாழ்படவும் நேரும் என்பதும்
ஆழ்மன எண்ணம் மறுபுறம்
செய் வினை கொள் வினை
செல்வத்தின் அடிப்படையில்
பல்கிப் பெருகிடும் வரையில்
அவ்வியான் ஆக்கமும் நல்ல
செவ்வியான் கேடும் தேடும்
பவ்வியமாய் காரணங்களை
உழைப்பினை மூலதனமாக்கி
இழைத்து இரவு பகல் பாராது
அழைத்த குரலுக்கு ஆதரவுக்
கரம் நீட்டும் கரும வீரருக்கும்
நிரந்தர சிரமமும் ஏது அவரது
பரந்த மனமே கொடுப்பினை
மாறுதல்
தமாம் பாலா
பெற்றோர் உடன் பிறந்தோர் எனது கரம்
பிடித்தவள் பிள்ளைகளுடன் என்னையும்
நேசிக்க இன்று கற்றேன் ஒரு மாறுதலாக
பூமிப்பந்தை மொத்தமாக தன் முதுகில்
சுமக்கும் அட்லாஸ் மனோபவத்தையும்
கை விட்டேன் நானும் ஒரு மாறுதலாக
தெருவோர தள்ளுவண்டி காய்கனியின்
கறார் பேரம் விட நிரம்பும் சில வயிறு
நான் முடிவு செய்தேன் ஒரு மாறுதலாக
சாலை பயணத்து சிக்கலில் பிழைக்கும்
ஏழை ஓட்டுனர் கேளாது கொடுத்தேன்
அவரது முகமும் மலர ஒரு மாறுதலாக
எத்தனையோ முறை கேட்டுப் புளித்த
பழங்கணக்கு பெரிசுகளை பொறுத்து
வடிகாலாய் ஆனேன் ஒரு மாறுதலாக
அடுத்தவர் கூற்றின் பிழை சடுதியில்
அடித்துத் திருத்தும் என் நக்கீரத்தை
ஒளித்து வைத்தேன் ஒரு மாறுதலாக
ஊக்கத்தையும் பாராட்டையும் அள்ளி
தாராளமாய் அவரும் நானும் சிறந்திட
வழங்கினேன் நானும் ஒரு மாறுதலாக
சட்டையில் பட்ட சின்னக் கறைகளை
சட்டை செய்வதில்லை நான் கறைகள்
இல்லா ஆளுமையில் ஒரு மாறுதலாக
எனது மதிப்பை ஏற்காதவரின் திசை
விலகி நடந்தேன் சுயமதிப்பை நான்
உணர்ந்ததால் இன்று ஒரு மாறுதலாக
எலிப் பந்தயத்தில் எதிர் கொள்ளும்
சலிப்பூட்டும் பழுப்பு அரசியலையும்
வலிக்காமல் ஏற்றேன் ஒரு மாறுதலாக
எனது கோப தாபங்களுடன் சமரசம்
செய்து கொண்டேன் நான் என்பதே
உணர்ச்சிகள் என்ற ஒரு மாறுதலாக
உறவுகள் முறிந்து போகாமல் இருக்க
நான் எனும் அகந்தையை கொஞ்சம்
தள்ளியே வைத்தேன் ஒரு மாறுதலாக
ஒவ்வொரு நாளையும் முழுதாய் வாழ
ஒவ்வொரு நொடியையும் அனுபவித்து
வாழ முடிவு செய்தேன் ஒரு மாறுதலாக
எது எனக்கு மகிழ்ச்சி தருமோ அதை
செய்கிறேன் நான், எனது மகிழ்ச்சியின்
ஏகபோக பிரதிநிதியாய் ஒரு மாறுதலாக
(நன்றி, I am changing - author unknown)
உள்ளீடு
தமாம் பாலா
ஒரு விதைக்குள் பல மரங்கள்
ஒரு மரத்தில் பல இலைகள்
ஒரு இலைக்குள் பல பூக்கள்
ஒரு பூவில் பல காய்கனிகள்
ஒரு கனிக்குள் பல விதைகள்
ஒரு விதை முளைக்க தேவை
ஒரு பிடிமண் ஒரு துளிநீரும்
ஒரு ஒளியாக சூரிய கதிரும்
ஒரு சிந்தனை ஒரு கவிதை
ஒரு இலை காய் கனி மரம்
ஒரு வாழ்வின் தன முதலீடு
ஒரு நாளின் நல்ல உள்ளீடு
குழந்தைகள் தினம்
தமாம் பாலா
பூக்கள் பலபல வண்ணங்களில்
பூத்து சிரித்தன வாசனையுடன்
நான் குழந்தையாய் இருந்தபோது
காற்றும் தென்றலாய் மெல்லவே
வீசியது என் உடலைத் தழுவியது
நான் குழந்தையாய் இருந்தபோது
வானம் பகலில் ஒரு நீல கடலாய்
மேக ஓடங்கள் மிதந்து சென்றன
நான் குழந்தையாய் இருந்தபோது
கடலின் அலைகள் வந்து என்னிடம்
கை குலுக்க முயன்று கால் தொட்டன
நான் குழந்தையாய் இருந்தபோது
பூவுக்கும் காற்றுக்கும் வானுக்கும்
கடலுக்கும் குழந்தைகள் தினமோ
நான் குழந்தையாய் இருந்தபோது
ஆண்டு முழுவதும் அகத்தில்
நீண்டு சேர்ந்த தீய இருளை
விளக்கு மட்டும் நீக்காதென
வெடி வைத்துத் தகர்த்தோம்
மனிதன் வாழ்வில் இன்பம்
பொங்கும் நீரூற்று போல்
மீண்டும் வரும் அதை நாம்
கொம்புவாணம் என்றோம்
ஏவுகணைகளைத் தாவவிட்டு
சங்குச்சக்கரம் சுழலக்கண்டு
எங்கள் வாழ்க்கைச் சக்கரம்
இங்கு நினைவில் கொண்டு
சுத்தமாக குளித்து முடித்து
புத்தம் புது உடையணிந்து
முத்தான ஒரு தீபாவளியை
இத்தினம் கொண்டாடுவோம்
உறக்கம்
தமாம் பாலா
தூங்காதே தம்பி தூங்காதே
நீ சோம்பேறி என்ற பெயர்
வாங்காதே என்றது பாடல்
உணவு உடையுடன் சேர்ந்து
உடல் மன ஆரோக்கியதிற்கு
உறக்கமும் உயிரின் தேவை
மூன்றிலொரு பங்காய் திட
நீர் காற்றை புசித்தல் நலம்
அதே விகிதத்தில் நாளதின்
மூன்றிலொரு பகுதி நேரம்
மூச்சு சீராக முழு ஓய்வாக
மூடிய இருட்டறை தூக்கம்
செப்பனிடும் உறுப்புகளை
செக்கச்சிவந்த மலர் போல
செழிப்பான விடியல் காண
செந்தமிழ் செய்யுள் வாசித்து
செவ்வனே கனவும் காண்பீர்
அவ்வப்போது கண்ணயர்ந்து
வேதம்
தமாம் பாலா
ரிக் யஜூர் சாம அதர்வண
வேதங்கள் நான்மறையாம்
வடமொழியில் வடித்ததை
வடமணிந்தவரே அறிவார்
கிருத்துவத்தின் பைபிள்
இறுதிவேதமாம் குர்ஆன்
மறுபிறவி உண்டென்றும்
மறுமை நாளது நிச்சயம்
என்றும் மாறிமாறி கூறும்
எண்ணற்ற பலபல வேதம்
எழுதியது யார் எங்கேயோ
எப்படியோ தோன்றியவை
அறம் பொருள் இன்பமும்
அதனுடன் கூட வீடுபேறும்
அமைந்தது நான்மறையே
அது பிறந்தது மனமெனும்
பாற்கடலை அறிவெனும்
மத்தால் தேவ அசுர குண
எண்ணங்களால் கடைந்து
வெளிப்பட்ட மறைபொருள்
வானத்திலிருந்து வந்தது
வேதமென்பது நம்பிக்கை
நம்மைப் போல் ஒரு முனி
இம்மியும் அசையா தவம்
செய்து பெற்ற வேதங்கள்
அறிந்து உணர்ந்தவருக்கு
மருந்து அறியாதோருக்கு
விருந்துக்கு முன் கேட்கும்
பொருள் விளங்காத ஓசை
அருள் பெற வேதம் ஓதும்
உரிமை அந்தணர் கையில்
உண்டென்பது ஒரு வேதம்
மூத்தோர் சொல் சிலரிடம்
வேதவாக்கு இறைமறுப்பு
பகுத்தறிவும் இன்னொரு
பகுதியில் ஆனது வேதம்
ஒரு வேதத்தின் தெய்வம்
மறு வேதத்தின் சாத்தான்
நம்பிட புத்தகமும் வேதம்
வேதமும் புத்தகம் தானே
முறை
தமாம் பாலா
எதையும் செய்ய உண்டு
ஒருமுறை அதை நாமும்
பலமுறை யோசித்தோம்
இந்த முறையில் உலகில்
பிறந்து வளர்ந்தது பலபல
தலைமுறை ஆண்டாண்டு
நேர்க்கோடு வாழை முறை
நெளிவு சுளிவு நதி முறை
தெளிவான அணுகுமுறை
பெற வேண்டும் வழிமுறை
முறைசார்ந்த கல்வியுடன்
முறைசாரா கல்வியறிவும்
எத்தனையோ முறைகள்
மோதி வென்ற கதைகள்
சொல்லும் சரித்திரங்கள்
அண்ணன் தம்பி மேலே
உண்ண உடுத்த அருந்த
எண்ண எழுத தொழுதிட
தன்முறையைத் திணிக்கும்
தன்மையானதும் புதுமுறை
வன்முறையென அறிவீரே
கதை
தமாம் பாலா
ஒரு ஊரில் ஒரு பாட்டியும்
கருகாமல் சுட்ட வடையை
கருங்காக்கை கொத்தியே
பெருமரத்தின் உச்சியிலே
பறந்து போய் உட்கார்ந்தது
ஆற அமர தின்னலாமென
மரத்தின் கீழே நின்றிருந்த
அரக்கு நிறக் குள்ளநரியும்
இதுதான் நல்ல சமயமென
புது நட்புடன் வந்து காகமே
மதுரம் உன் குரலில் கானம்
அதுவே எனக்கும் வேணும்
என்றிடவும் ஏமாளிக்காகம்
தன் வாயைத் திறந்திடவே
பொன்னிற வடை போனது
சொன்ன நரியின் வசமாய்
திருடும் காகமும் ஏமாற்றும்
குறுநரியும் எந்த வகையில்
தரும் நீதி போதனையென
வருங்காலத்தின் சந்தேகம்
உழைத்துப் பிழைப்பவரை
உரசிப் பிழைப்பது ஒட்டாது
உடம்பில் எத்திப் பெற்றதும்
உடன் எளிதில் மறையுமாம்
ஓட்டம்
தமாம் பாலா
இட்ட அடி நிலத்தைத் தொட
எடுத்த அடியும் முன்னோட
நில்லாத ஓட்டம் நானோட
எதற்காக ஓடுகிறாய் எனும்
எளிய வினாவுக்கு பதிலாய்
எனக்கு முன்னும் பின்னும்
ஓடுபவரைக் கேளென்றேன்
ஓடி ஓடி உழைக்காதவரையே
ஓரம் கட்ட நினைக்கும் இந்த
அரங்கத்தில் ஓட்டம் உயிரின்
அடையாளம் நடப்பதென்பது
அவமானம் ஓரிடத்தில் கால்
நின்று விட்டால் அது ஆகும்
பெருங்குற்றம் எங்களூரின்
நாய்கூட தினம் நாலுமுறை
சந்தைவரை ஓடித் திரும்பும்
அதையே சாதனையென்று
கதைபேசும் தொழிலுலகும்
தலைமுதல் பாதம் வரையில்
தங்கு தடையில்லாமல் ஓடும்
செங்குருதியின் உயிரோட்டம்
தருகின்ற தொடர் ஓட்டத்தில்
தம் இறக்கைகளை விரித்துப்
பறக்கும் அதிசயப் பிறவிகள்
நாம் மேகத்தில் தலைவைத்து
நாற்காலி விமானங்கள் ஓட்டி
நாளும் கணினியில் செய்யும்
வெறும் கண்ணோட்டம் அதில்
பெறும் மகிழ்ச்சிக்குத் தேவை
பெருமுயற்சியாம் தேரோட்டம்
யாரும் போகாத பாதை
(தமாம் பாலா)
மஞ்சள் பூத்த கானகத்தில்
மண் பாதைகள் பிரிந்தன
இரண்டாய் இடதா வலதா
இதில் எனது பாதையென
மரங்களுக்குள்ளே சென்று
மறையும் பாதைகள் ஊடே
பார்த்த போது இடது பாதை
பாதம் பல பட்ட தடத்துடனும்
வலது பாதை புல் மண்டியே
வசப்படாத இயற்கையோடு
புது வாசனை மாறாதிருக்க
புரிதல் எனக்குள் முளைக்க
எல்லோரும் போகும் பாதை
எழுதியெழுதி சலித்த கதை
யாரும் போகாத ஒரு பாதை
யான் தெரிவு செய்த பாதை
நல்லூர் சென்று சேர்க்குமோ
இல்லை முன் வைத்த காலை
பின் வைக்க நேருமோ என்ற
பிரச்சினை எதிர் கொள்ளும்
தீரம் தருமே வெற்றி உயர்வு
காலம் காலமாய் ஒரு தேர்வு
காட்டில் பிரிகின்ற இரு வழி
காட்டுவோம் நடந்து நம் வழி
(நன்றி: The Road Not Taken BY ROBERT FROST)
பருந்தின் உறக்கம்
(தமாம் பாலா)
உயர்ந்த மரத்தின் உச்சியில்
அமர்ந்திருக்கிறேன் நான்
சிறிதும் ஆடாது அசையாது
கண்களை மூடியபடியே
எனது வளைந்த அலகுக்கும்
கூர் நகங்களுக்கும் நடுவில்
பொய்க் கனவுகள் இல்லை
தேர்ந்த வேட்டைக்கான ஒரு
தேடுதல் ஒத்திகை மட்டுமே
விருட்சத்தின் வசதி உயரம்
தாங்கிப் பிடிக்கும் காற்றும்
தழுவிச் செல்லும் கதிரொளி
இயற்கை தந்த நற்கொடை
என் கண்காணிப்பில் உள்ள
பூமியின் முகம் அது என்னை
அண்ணார்ந்து பார்த்திருக்க
காய்ந்த மரத்தின் கிளையை
இறுகக் கவ்விப் பிடித்த என்
முரட்டுக் கால்கள் இரண்டு
படைத்தல் முழுமை பெற்றது
எனது பாதம் இறகும் செய்து
அந்த படைத்தலையே இன்று
எனது காலடியில் வைத்தேன்
உயர உயர எழும்பிப் பறந்து
ஆர அமர காற்றில் சுழன்று
நின்று நிதானமாகச் சென்று
கொல்லுவதே என் விருப்பம்
இங்கு அனைத்தும் எனக்கு
சொந்தமானது என்பதனால்
பாசாங்குகள் எதுவுமில்லை
என்னுடைய உடல்மொழியில்
மண்டைகளைக் ஒரே குத்தில்
கிழித்தல் எனது எளிய பாணி
நேர்க்கோட்டில் அம்பாய் பறந்து
உயிர்களின் எலும்பைப் பிளந்து
மரணத்தை பரிசளிக்கும் எனது
உரிமைக்கு மறு பேச்சும் ஏது?
சூரியன் என்றும் என் பின் நிற்க
நான் தோன்றியது முதற்கொண்டு
எதிலும் எந்த மாற்றமும் கிடையாது
அதை என் கண்ணும் அனுமதியாது
சகலமும் இங்கு என் கைப்பிடியில்!
(நன்றி: Hawk Roosting by Ted Hughes)
வேலை
(தமாம் பாலா)
உன் வேலை ஓயாமல் சுழன்றிடும்
உலகத்தின் வேகத்திற்கு இணை
அதன் ஆத்மாவுடன் ஒரு பிணை
சும்மா இருப்பது மாறி வரும் பருவ
கால சூழ்நிலைக்கு அன்னியமாகி
எல்லையில்லா பிரபஞ்சத்தை நாடி
பெருமிதத்துடன் பீடு நடைபோடும்
வாழ்க்கை பேரணியினை விட்டு
விலகிப்போகும் இழிநிலையாகும்
வேலையில் ஆழ்ந்திடும் வேளை
வேய்ங்குழலாய் நீ மாறி விட உன்
இதயத்தில் பிறக்கும் இன்னிசை
இல்லாவிடில் ஒரு பிண்டமாய்
பொல்லாத மௌனத்தில் நாம்
எல்லாரும் ஓய்ந்து விடுவோம்
வேலையே ஒரு சாபம் என்றும்
உழைப்பே துரதிஷ்டம் என்றும்
உரைத்தார் நம் மனம் கெடவே
மாற்றி யோசிப்போம் அதை
ஆற்றும் பணியில் நீ பூமியின்
நேற்றைய கனவு ஒன்றினை
நிறைவேற்றி உன் பிறவியின்
பயனை அடைகிறாய், வேலை
வாழ்க்கையின் மீது கொண்ட
காதல் அன்னியோனிய அன்பு
இரகசியம் அதை உணராமலே
சிலர் பிறந்ததே பாரம் என்றும்
தொழில் என் தலையெழுத்து
என்றெண்ணி வாடியிருக்க
மின்னும் வியர்வை வழிந்து
அழித்திடும் அந்த எழுத்தை
ஊழ்வினை நம் வாழ்வினை
பாழ் செய்யும் இருட்டென்றும்
உரையாடல் கேட்டிருந்தோம்
தேடல் இல்லா வாழ்வு இருள்
அறிவு இல்லா தேடல் இருள்
உழைப்பில்லா அறிவு இருள்
அன்பிலா வேலையும் இருள்
ஈடுபாடு மிகுந்த செயல்கள்
உன்னை உன்னுடனே சேர்த்து
உன்னுள் உறையும் இறையை
உணர வைக்கும் நற்கனிகள்
ஆத்மார்த்தமாய் அனுபவித்து
உற்சாகமாக செய்யும் கடமை
இதயத்தின் நூலிழை எடுத்து
நெய்த பட்டுத்துணி போன்றது
நேசிப்பவர் அணிந்து மகிழவும்
நேர்த்திபட கட்டும் வீடு அதுவே
உற்றாரின் உறைவிடம் ஆகும்
பிஞ்சு விதை பயிரிட்டு பின்னே
அறுவடை செய்வதிலே இன்பம்
அன்புக்கினியர் புசிக்கும் கனி
அகமகிழ்ந்து செய்யும் தொழில்
அனைத்திலும் உன் உயிர் மூச்சு
இணைந்திட வானகத்து வாழ்
முன்னோரும்ஆசி வழங்குவர்
பளிங்குக்கல்லை செதுக்கும்
பணியாளன் தனது ஆவியின்
பரிமாணத்தை கல்லில் காண
மண்ணை உழுவதை விடவும்
உயர்ந்தது அவன் கைத்திறன்
வான வில்லதனை வளைத்து
மானம் காக்கும் நூலாடையில்
பதிக்கும் நெசவாளி சிறந்தவன்
பாதம் காக்கும் செருப்பு தைக்க
பாடுபடும் மனிதனை விடவும்
என்றெல்லாம் உறக்கத்தினிலே
எவரோ சொல்லக் கேட்டதுண்டு
எழுச்சிமிக்க விழிப்பு நிலையில்
எடுத்துரைப்பேன் நானும் இன்று
அடுத்து வீசும் ஆடிமாத காற்றும்
நெடுநெடுவென உயர வளர்ந்த
மரத்திடம் பேசுவதை விட அதன்
அடியில் காணும் புல்வெளியுடன்
அளவளாவுவதே அதிகம் என்று
காற்றின் குரலை இன்னிசையாய்
மாற்றுபவனே சிறந்த கலைஞன்
ஏற்றம் தரும் நல்லன்பின் வழியே
வேலை செயல் ஆதூரக் காதலின்
வெளிப்பாடே ஆகும் ஆர்வமில்லா
தொழிலில் ஈடுபட்டு கால விரயம்
செய்வதை விட ஆலய வாசலில்
அனுதினம் கையேந்தி அமர்ந்து
உழைப்பவனிடம் பிச்சை எடுத்து
உண்பது மேலானது வெறுப்பில்
சமைக்கும் உணவில் ருசியேது
பசியும் தணியாது வெஞ்சினம்
கொண்டவர் பிழிந்த திராட்சை
ரசமும் விஷமாக மாறி விடும்
தேன் குரலில் தேவதை போல்
பாடினாலும் விருப்பம் இல்லா
ராகம் முழுவதும் மூடிய வாய்
முனகல் குரலாகவே கேட்கும்
(நன்றி, கலீல் ஜிப்ரான்)
வரைந்து உயர்ந்தவன்
(தமாம் பாலா, திருத்திய பதிப்பு)
நிமிடத்தில் நூறு கோடு போடுவான்
இயந்திரங்களின் வட்ட சதுரங்களும்
வளைவுகளும் நெளிவுகளும் என்றும்
வரைவாளன் அவனுக்கு அத்துப்படி
பள்ளி முடித்ததும் தொழிலைத் தேடி
பட்டயம் பெற்று வென்றவன் இவன்
இவனே ஓவியத்தின் முதலெழுத்து
இன்றியமையாத நல்லுயிரெழுத்து
காகிதத்தில் கோடுகளை வரைந்து
வரைந்து அவன் செழிக்க, வாழ்க்கை
இவன் முகத்தில் பலகோடு வரைந்து
இசைக்கிறது ஒரு இனிய பாடலை
இரவும் பகலும், கண்சிமிட்டாமலும்
வரைவான் அவன், உறவும் பகையும்
உணராது அவனது தவ வலிமையும்
கல்லுடைக்கும் கடின உழைப்பினும்
வலியது, பெரியது கட்டிடத்தின் கீழே
அடித்தளமாய் நின்று அதன் கற்களை
சுவர்களை,கதவுகளை மனதில் தினம்
சுமக்கும் இவனது தவம் கர்ம யோகம்
உலக வரைபடத்தில் இல்லாத இடமும்
உடன் பெறும் முகவரி, இவன் கைப்பட
உருவாக்கிய கட்டுமானக் கவிதையால்
உண்டாகும் இவனுக்கும் ஒரு முகவரி
காகிதத்தில் அவன் போடும் புள்ளி, இலை
கோலங்கள் சிறிதளவும் பிசகுவதில்லை
புது இரத்தத்தை பாய்ச்சும் உற்சாக வேலை
புகழ் எனும் இளமை தரும் கறிவேப்பிலை
இருபதுக்கு முன் இவனது இரு கைகளில்
வருவது சில்லறையாய், இறுதி வரையில்
மிஞ்சுவது உழைப்பின் ஆத்ம திருப்தியும்
நெஞ்சார்ந்த நேர்மையும் தன் வலிமையும்!
விளம்பி
(தமாம் பாலா)
கிளம்பிப் போனது பங்குனி
விளம்பி வந்தது சித்திரை
இளம்பிறை வளர்ந்து ஒளி
பளபளக்கும் முழுநிலவாகி
விளிம்புகள் தேய்ந்து பின்
ஒளிந்து கொண்டாலுமே
நளினமான தன் ஈர்ப்பில்
பளிங்கு பாற்கடலையும்
பற்றி இழுப்பது போலவே
வெற்றிகரமான நட்புகள்
சுற்றி வரும் உலகம் இது
போற்றி ஆண்டு அறுபது
ஆ(ற்)றுதல்
தமாம் பாலா
அஞ்சுதல் தேவை இல்லாத
அன்பு வாழ்க்கை நல்லதே
அதில் ஆறுதலும் பசிபிணி
அகல நற்பணி ஆற்றுதலும்
சிலரது சிந்தனை செயல்
மலரது மருந்தது ஆற்றும்
மனமது குணமது ஆற்றும்
சினமது தவிர்த்த கருணை
நிறைமாந்தர் கடைக்கண்
உறையும் கனிவில் உண்டு
மறையும் கூறாத ஆறுதல்
இறையும் இவர் வடிவமே
